🐶 Domowe Sposoby Na Zanikowe Zapalenie Pochwy

Bakteryjne zapalenie pochwy - domowe sposoby . W przypadku dolegliwości jak bakteryjne zapalenie pochwy wiele kobiet sięga po domowe sposoby, które pozwolą załagodzić dokuczliwe objawy. Są to m.in zioła - rumianek, szałwia, kora dębu lub gotowe mieszanki, które można wykorzystać w ramach nasiadówek. Najczęściej to wtedy właśnie pojawiają się pierwsze infekcje intymne. Objawy grzybicy pochwy u dzieci są takie same jak u dorosłych kobiet. Jest to więc: ból, swędzenie, zaczerwienienie oraz pojawienie się białej wydzieliny, itd. Zdecydowanie lepiej jest zapobiegać rozwojowi infekcji, niż ją leczyć. Domowe sposoby na grzybicę pochwy są niewątpliwym wsparciem w leczeniu infekcji. Pomocna okazuje się odpowiednia dieta, suplementacja probiotyków, a także użycie płynów do higieny intymnej z pałeczkami kwasu mlekowego. Mogą one przyspieszyć leczenie i zmniejszyć upławy, swędzenie i uczucie pieczenia w pochwie. Należy jednak pamiętać, że źle leczona grzybica jest poważnym W szczególności polecane są na zapalenie spojówek okłady z herbaty. Metodę tę stosuje się od dziesięcioleci. Dawniej wykorzystywano do tego celu watę, dziś waciki nasączone herbatą. Pamiętajmy, że okład powinien być ciepły, ale nie gorący, ze wszystkich zaś herbat najlepiej do tego celu nadaje się czarna. Okłady przynoszą Grzybica pochwy u dziecka – domowe sposoby leczenia. Domowe sposoby na grzybicę pochwy u dziecka nie mają potwierdzonej badaniami skuteczności, a niektóre mogą prowadzić do podrażnień, dlatego najbezpieczniej jest powstrzymać się od ich stosowania. Jeśli lekarz nie widzi przeciwwskazań, można uzupełnić kurację metodami takimi Zapalenie pochwy, sromu a także pochwy i sromu: kandydozowe (B37.3) opryszczkowe [herpes simplex] (A60.0) owsikowe (B80) (N77.8) - Owrzodzenie i zapalenie sromu i pochwy w przebiegu innych chorób sklasyfikowanych gdzie indziej. Owrzodzenie sromu w przebiegu choroby Behçeta (M35.2) Sprawdź kod ICD-10 online na Welbi: N77 - Owrzodzenia i Nawiasem mówiąc, zapalenie żył jest częstym efektem terapii płynami dożylnymi. Aby przygotować kompres, namocz czystą ściereczkę w ciepłej wodzie i wykręć nadmiar wilgoci. Przyłóż to do chorego miejsca na 10-20 minut. Przykrycie kompresu folią może zachować ciepło na dłużej. Należy to robić 3-4 razy dziennie. Anna Piotrowska Źródło: M. Wielgoś, N.Mazanowska, B.Pietrzak : Zanikowe zapalenie pochwy: objawy, diagnostyka, leczenie; Przegląd Menopauzalny 2013, 17, s. 434-437. Higiena intymna w okresie menopauzy. Kobiety w okresie menopauzy narażone są na szereg uciążliwych zmian dotyczących ich organizmu. Obok tak zwanych objawów wypadowych (między innymi uderzenia gorąca oraz nocne poty), zmiany dotyczą okolic intymnych. Kobiety skarżą się na uczucie swędzenia, pieczenia, otarcia oraz suchość pochwy. wydzielina z pochwy z krwią (śluz z krwią) może towarzyszyć infekcjom pochwy i sromu, niemniej jednak zawsze należy wziąć pod uwagę patologię wyższych partii narządu rodnego. Upławy z krwią mają różny charakter, nasilenie i zabarwienie, w zależności od czynników je wywołujących. Czytaj również: Krwawienie owulacyjne Zapalenie gruczołu Bartholina - domowe sposoby leczenia. Istnieje wiele domowych sposobów leczenia zapalenia gruczołu Bartholina. Należy jednak pamiętać, że jest to tzw. leczenie objawowe – likwiduje lub minimalizuje objawy choroby, ale jej nie leczy. Całkowite wyleczenie wymaga zastosowania odpowiednich leków! Zakrzepica - leczenie domowe od A do Z. Zakrzepicą potocznie nazywana jest żylna choroba zakrzepowo-zatorowa. Jest to choroba często nie dająca żadnych objawów. Jej terapia wymaga systematyczności oraz wykorzystywania zarówno farmakologicznych, jak i niefarmakologicznych metod leczenia. T3JKiHA. Swędzenie pochwy, a infekcja intymna - przyczyny, zapobieganie, objawy, leczenie. Pieczenie, upławy. Swędzenie pochwy doskwiera wielu kobietom, niezale Jedną z przyczyn nawracających infekcji intymnych są kontakty seksualne z zakażonym partnerem, u którego choroba przebiega bezobjawowo. Grzybica lub stan zapalny pochwy mogą rozwinąć się również na skutek stresu, złej diety i nieprawidłowej higieny intymnej. Aby zapobiec nawrotom zapalenia pochwy, należy doprowadzić leczenie ginekologiczne do końca, nakłonić partnera do poddania się terapii i stosować probiotyki podnoszące odporność organizmu. spis treści 1. Przyczyny infekcji intymnych 2. Objawy infekcji narządów płciowych 3. Skuteczne leczenie infekcji intymnych 4. Probiotyki w terapii zapalenia pochwy rozwiń 1. Przyczyny infekcji intymnych Ze względu na to, że środowisko pochwy jest wilgotne, ciepłe i ciemne, stanowi idealne miejsce dla rozwoju drobnoustrojów. Z powodu grzybicy pochwy lub stanu zapalnego pochwy cierpi 7 na 10 kobiet (u połowy z nich stwierdza się nawracającą grzybicę pochwy). Zobacz film: "Choroby serca najczęstszą przyczyną zgonów Polaków" Za rozwój infekcji narządów płciowych jest odpowiedzialny spadek odporności organizmu – rezultat stresującego trybu życia i stosowania nieprawidłowej diety (bogatej w węglowodany). Inną przyczyną grzybicy pochwy jest niewłaściwa higiena okolic narządów płciowych – jej brak lub nieprawidłowe wykonywanie czynności pielęgnacyjnych, na przykład ruchy dłonią od tyłu do przodu w trakcie mycia, co ma związek z przenoszeniem bakterii z obszaru wokół odbytu w okolice pochwy. Źródłem zakażenia mogą być też kontakty seksualne z partnerem, u którego choroba intymna przebiega bezobjawowo. O tym, że mężczyzna jest nosicielem, świadczą nawracające dolegliwości narządów płciowych u kobiety. 2. Objawy infekcji narządów płciowych Do grupy pierwszych symptomów infekcji intymnych zalicza się: świąd pochwy, pieczenie warg sromowych, upławy pochwowe. 3. Skuteczne leczenie infekcji intymnych Aby objawy infekcji intymnej ustąpiły, konieczne jest wdrożenie leczenia ginekologicznego. Po ustaleniu przez lekarza rodzaju drobnoustrojów odpowiedzialnych za wywołanie stanu zapalnego lub zakażenia konieczne jest stosowanie leków na infekcje intymne. W czasie leczenia infekcji narządów płciowych stosuje się doustne tabletki o działaniu przeciwgrzybiczym i przeciwbakteryjnym, a także środki do miejscowej aplikacji, na przykład maści przeznaczone do okolic intymnych (maść na grzybicę pochwy) i globulki dopochwowe. Skuteczność terapii grzybicy pochwy lub zakażenia tego narządu wymaga, aby leczeniu poddał się również partner seksualny chorej osoby. Trwały efekt gwarantuje bowiem podjęcie kuracji zarówno przez kobietę, jak i mężczyznę. Zaleca się, aby na ten czas para zrezygnowała ze stosunków płciowych lub stosowała prezerwatywy jako środki antykoncepcyjne. 4. Probiotyki w terapii zapalenia pochwy Skuteczność terapii infekcji narządów płciowych z wykorzystaniem tabletek, globulek i kremów podnoszą probiotyki. Są to żywe kultury bakterii, których zadaniem jest wzmocnienie osłabionej odporności organizmu chorej osoby. Podstawowym składnikiem probiotyków są „dobre” bakterie kwasu mlekowego. Preparaty probiotyczne odgrywają ważną rolę w utrzymaniu prawidłowej flory bakteryjnej pochwy. Co więcej, stymulują produkcję pałeczek kwasu mlekowego, które są odpowiedzialne za przeciwdziałanie rozwojowi drobnoustrojów. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy 81% 79% 82% 81% 82% 78% 80% 80% 81% 80% 81% 80% 80% 80% 82% 81%Utrzymanie odpowiedniej czystości pochwy wspomagają dodatkowo dwa czynniki mechaniczne:zamknięty srom u kobiet, które nie przechodziły porodu,prawidłowa higiena osobista. Zapalenie pochwy – objawyProces zapalny pochwy może objawiać się:upławami, świądem, pieczeniem, obrzękiem,niekiedy bólem. Upławy mogą być być bardzo różne:śluzowe, ropne, o zabarwieniu różowym, o zabarwieniu żółtym, o zabarwieniu brunatnym, palenie lub pieczenie są zwykle następstwem przejścia zapalenia pochwy na jej przedsionek, srom lub skórę krocza. Ból i obrzęk towarzyszą zwykle ostrej fazie choroby. Mogą być bardzo dokuczliwe, uniemożliwiając współżycie płciowe. Mogą pojawić się również objawy ze strony narządów sąsiednich, głównie pęcherza moczowego, wywołując stan zapalny dróg są najbardziej widocznym i charakterystycznym objawem zapalenia pochwy. Należy jednak pamiętać, że dolegliwość ta może być objawem również innych chorób w obrębie odcinków narządu rodnego. Upławy towarzyszą także chorobom:jajowodów,trzonu macicy,szyjki macicy,Upławy mogą być również objawem ogólnego osłabienia pochwy – przyczynyPrzyczynami zapalenia pochwy mogą być:W wieku dziewczęcym:przeniesienie na narządy płciowe bakterii żyjących w okolicy odbytu,wprowadzenie ciał obcych do pochwy, np. ołówki, guziki,grzybica i rzęsistkowica,może być to objaw towarzyszący innym chorobom, np. anginie, zapaleniu kobiet w okresie pełnej dojrzałości płciowej:stosunki płciowe,nieprzestrzeganie higieny osobistej,rzęsistek, grzybica, rzeżączka,przeniesienie zakażenia na narządy płciowe zewnętrzne z innych ognisk chorobowych,może być to objaw towarzyszący innym chorobom z obniżoną odpornością organizmu, np. anginie,poporodowe uszkodzenia pochwy i kobiet w okresie pokwitania i starości:zmiany zanikowe błony śluzowej pochwy,niedobory hormonalne,zaniedbania w higienie osobistej, wieloródek, czyli u kobiet, które przechodziły poród więcej niż jeden raz, następstwem poporodowego rozciągnięcia mięśni pochwy i krocza jest tzw. ziejący srom, który stanowi czynnik mogący wywołać stany zapalne pochwy. Zapalenie pochwy – profilaktykaNajwiększe znaczenie ma przestrzeganie zasad higieny osobistej, w szczególności zewnętrznych narządów płciowych. Rodzice małych dziewczynek powinni uświadomić dziecku potrzebę codziennych kąpieli, noszenia czystej bielizny i zwracania się do rodziców z prośbą o pomoc w razie pojawienia się świądu i wydzieliny z pochwy. Należy również obserwować, czy dziecko nie drapie krocza w ciągu dnia lub w trakcie snu, co sugeruje pojawienie się podejrzanych zmian chorobowych narządu płciowego. Należy pamiętać, że do mycia sromu nie należy używać mydła, które działa drażniąco, a jedynie ciepłej wody. Wskazane jest przemywanie sromu 3% roztworem kwasu borowego. W okresie miesiączki należy przemywać okolice intymne czystą wodą przynajmniej dwa razy dziennie. Podczas krwawienia miesiączkowego przerywa się leczenie tabletkami dopochwowymi, nie wolno także przeprowadzać zabiegów związanych z irygacją pochwy (płukaniem pochwy).U kobiet utrzymujących stosunki płciowe duże znaczenie ma przestrzeganie zasad higieny współżycia płciowego. Jednakże to często nie wystarcza do przywrócenia prawidłowego stanu biologicznego w pochwie. Konieczne jest miejscowe lub ogólne podawanie preparatów, które odbywa się pod ścisłą kontrolą zapalenia pochwyPrzed podjęciem leczenia należy dokładnie określić przyczynę procesu chorobowego w celu ustalenia najskuteczniejszych sposobów leczenia zapalenia pochwy i późniejszego zapobiegania nawrotom choroby. O całym procesie decyduje zależne jest od tego, co wywołało wywołało zapalenie pochwy, dlatego przed ustaleniem przez lekarza sposobu leczenia ważne jest pobranie wymazu z pochwy. Bakteryjne zapalenie pochwy oraz drożdżakowe zapalenie pochwy i sromu są często spotykane przez ginekologów położników. Leczenie obu dolegliwości jest trudne ze względu na podobne objawy i tendencję do nawracania. W zależności od wyniku badania podaje się antybiotyki lub leki przeciwgrzybicze, niekiedy zarówno doustnie, jak i dopochwowo. W niektórych przypadkach leczeniu poddany powinien zostać również partner. Dodatkowo zaleca się stosowanie leków zawierających bakterie kwasu mlekowego. Podstawą leczenia bakteryjnego zapalenia pochwy jest metronidazol podawany doustnie lub miejscowo. Stosowanie tej substancji wiąże się jednak z możliwością wystąpienia żołądkowo-jelitowych działań niepożądanych. Jeżeli wystąpią u nas takie objawy, lekarz może zdecydować o podaniu innej substancji – tynidazolu. Możliwe jest również stosowanie klindamycyny, jest ona jednak mniej skuteczna niż metronidazol. Na rynku dostępne są różne preparaty do stosowania doustnego i miejscowe, które sprawdzą się w leczeniu niepowikłanych zakażeń drożdżakami. Można je zastosować, jeżeli:zakażenia nie występują często, objawy są łagodne lub umiarkowane, prawdopodobną przyczyną infekcji jest C. albicans,pacjentka nie jest w ciąży. Niepowikłane zakażenie drożdżakami można leczyć doustnie lub miejscowo, np. przy pomocy ketokonazolu i iż natychmiastowa diagnostyka i podjęcie leczenie są niezwykle istotne w przypadku chorób narządów płciowych. Szybkie zdiagnozowanie zapalenia pochwy prowadzi do ustąpienia nieprzyjemnych objawów. Zwlekanie z wizytą u lekarza lub w aptece może prowadzić do zaostrzenia objawów i przeniesienia zakażenia na narządy na pytania naszych czytelnikówZapalenie pochwy – przyczyny, objawy i rodzaje zapaleniaZapalenie pochwy to nieprzyjemna dolegliwość, która – nieleczona – może doprowadzić do wielu poważnych powikłań. Poznaj przyczyny, objawy i sposoby leczenia intymne mogą przytrafić się dosłownie każdej kobiecie, ale czy wiedziałaś o tym, że zapalenie pochwy stanowi jedną z absolutnie najczęstszych chorób kobiecych? Co więcej, zdecydowana większość pacjentek – bo aż 90% – cierpi na skutek zakażenia wywołanego drobnoustrojami bądź też wirusami. Absolutnie nie należy bagatelizować opisywanej dolegliwości, bowiem nieleczone zapalenie pochwy może z czasem przenieść się również na inne narządy wewnętrzne i tym samym prowadzić do zachorowania na wiele zdecydowanie poważniejszych chorób intymnych, a w konsekwencji spowodować nawet zapalenia pochwySwego rodzaju barierą chroniącą nasz organizm przed rozwojem drobnoustrojów chorobotwórczych jest oczywiście flora bakteryjna pochwy. Wszystko dzięki bakteriom kwasu mlekowego, które utrzymują kwaśny odczyn. Niestety, zdarza się, iż wspomniana flora bakteryjna zostaje zaburzona, do czego przyczynić mogą się zabiegi ginekologiczne, zaniedbanie higieny intymnej, miesiączka, poronienie, spora ilość stosunków seksualnych na przestrzeni krótkiego okresu czasu czy też niektóre metody antykoncepcyjne (np. wkładka domaciczna).Wśród objawów zapalenia pochwy wymienić należy nieprzyjemny świąd i pieczenie, zaczerwienienie okolic intymnych, ból towarzyszący oddawaniu moczu czy też stosunkom seksualnym, jak również zapalenia pochwyWśród przyczyn opisywanej dolegliwości wymienić należy zakażenia bakteryjne (w wyniku czego dochodzi do bakteryjnego zakażenia pochwy), grzybiczne (skutkujące grzybicznym zapaleniem pochwy), rzęsistkowe (wywołujące rzęsistkowe zapalenie pochwy), chlamydia (prowadząca do chlamydiozy) bądź też zanikowe zapalenie pochwy (może doprowadzić do zaniku nabłonka ścian pochwy).LeczenieJak zostało to już wspomniane, zapalenie pochwy jest dolegliwością, która może powstać na skutek zakażenia drobnoustrojami bądź też wirusami. Jak więc łatwo się domyślić, leczenie dolegliwości uzależnione jest od bezpośredniej przyczyny choroby. Niemniej jednak przed rozpoczęciem kuracji konieczne jest pobranie wymazu z pochwy. W jakim celu? Wynik wymazu pomoże w dobraniu odpowiednich leków takich jak antybiotyki bądź też preeparaty przeciwgrzybiczne. Ponadto zaleca się stosowanie środków zawierających bakterie kwasu mlekowego takich jak np. Lactovaginal ( zapalenie pochwy – Atrophic vaginitisZanikowe zapalenie pochwy jest zapalenie pochwy w wyniku rozrzedzenia tkanki ze względu na nie wystarczająco dużo estrogenu . Objawy mogą obejmować ból z seksem , pochwy, świąd lub suchość, i parcia na mocz lub pieczenie przy oddawaniu moczu . Na ogół nie rozwiąże bez ciągłego leczenia. Powikłania mogą zawierać zakażeń dróg moczowych .Brak estrogenu zazwyczaj występuje po menopauzie . Inne przyczyny mogą obejmować podczas karmienia piersią lub w wyniku konkretnych leków. Czynniki ryzyka to palenie . Rozpoznanie opiera się zazwyczaj na jest zazwyczaj ze śmietaną estrogenów stosowanych do pochwy. Inne środki, które mogą pomóc to smary pochwy . Zaleca się, mydła i innych drażniących unika. Około połowa kobiet po menopauzie są naruszone. Wielu jednak nie są leczone. Kobiety często zgłaszają zmniejszoną przyjemność w seksie, jak i życie w i symptomyPo menopauzie nabłonka pochwy zmiany i staje się kilka warstw o grubości. Wiele z tych objawów, które towarzyszą menopauzie występują w zanikowego zapalenia pochwy. Objawy wydzielinacuchnące rozładowania z powodu infekcjibolesny stosunek płciowykrwawienia po stosunkubolesne oddawanie moczukrwi w moczuzwiększonej częstotliwości oddawania moczuniemożność utrzymaniaZwiększona podatność na infekcjesmarowania pochwy zmniejszyłainfekcje dróg moczowychbolesne oddawanie moczutrudność siedzitrudność wycieranieDiagnozaPonieważ kobiety może mieć oznaki i objawy, które mogą być przypisane do innych przyczyn, diagnoza opiera się na objawach, że nie może być lepiej stanowiło inną diagnozę. Testy laboratoryjne zazwyczaj nie dostarczają informacji, które pomogą w diagnozowaniu. Egzamin wizualny jest przydatna. Obserwacje z następujących może wskazywać na niższy poziom estrogenów: Trochę włosy łonowe, utrata tkanki tłuszczowej wargowej, przerzedzenie i resorpcję z warg sromowych mniejszych , a zwężenie pochwy. Egzamin wewnętrzny ujawni obecności niskiego napięcia mięśni pochwy, nabłonek pochwy się gładka, błyszcząca, blado utratą fałd. Szyjnych fornices może zniknęły i szyjki macicy może pojawić się równo z górnej części pochwy . Zapalenie jest widoczny, gdy wyściółki pochwy krwawienia łatwo i wydaje spęcznionym. Pochwy pH mierzy się przy 4,5 i GSM będzie mało prawdopodobne być rozwiązany bez leczenia. Kobiety mogą mieć wiele lub kilka objawów więc leczenie jest warunkiem, który najlepiej pasuje każdej kobiety. Jeśli inne problemy zdrowotne są również obecne, mogą być brane pod uwagę podczas ustalania najlepszego sposobu leczenia. Dla tych, którzy mają objawy podobne do czynności seksualnych, środek smarujący może być wystarczająca. Jeśli istnieją zarówno objawy moczowego i narządów płciowych, lokalne, niskie dawki estrogenów terapia może być skuteczna. Te kobiety, które przeżyli hormonowrażliwego raka, konieczne może być traktowane ostrożnie. Niektóre kobiety mogą mieć objawy, które są powszechne i mogą być narażeni na ryzyko wystąpienia osteoporozy. Estrogen i środki pomocnicze mogą być leczenie estrogenami jest skuteczna, gdy objawy są nasilone i łagodzi zaburzenia pH przywrócenia mikrobiomu objawów należą te związane z układem moczowym, systematyczne leczenie może być używany. Zalecenia dotyczące stosowania najmniejszej skutecznej dawce przez najkrótszy okres pomagają zapobiegać niekorzystnym skutkom trzonu zabiegi zostały opracowane niedawno. Obejmują one selektywne modulatory receptora estrogenowego , dopochwowego dehydroepiandrosteron i laser . Inne zabiegi są dostępne bez recepty, takich jak pochwy smarów i nawilżające. Dopochwowe rozszerzające mogą być pomocne. Od GSM może również powodować problemy moczowych związane z dysfunkcją miednicy podłogi, kobieta może korzystać z miednicy ćwiczenia wzmacniające. Kobiety i ich partnerzy donoszą, że leczenie estrogenem spowodowało mniej bolesne seksu, więcej satysfakcji z seksu i poprawy ich życia 50% kobiet po menopauzie mają przynajmniej pewien stopień atrofii pochwy. Jest to prawdopodobnie zbyt rzadko rozpoznawana i sromu i pochwy, i zanikowe zapalenie pochwy były korzystne warunki dla tego stanu i klastra objawów aż do niedawna. Terminy te są obecnie uważane za niedokładne opisując zmiany całego układu moczowo-płciowego, występującego po menopauzie. Termin zanikowe zapalenie pochwy sugeruje, że pochwa jest stan zapalny lub zakażenie. Choć może to być prawdą, zapalenie i zakażenie nie są głównymi składnikami zmian po menopauzie do pochwy. Dawne terminy nie opisują negatywne skutki na dolnych dróg moczowych, które mogą być najbardziej niepokojące objawy menopauzy u kobiet. Moczowo-płciowego syndrom menopauzy (GSM) była zdeterminowana, aby być bardziej dokładne niż sromu i pochwy atrofia przez dwóch profesjonalnych społeczeństw. Termin zanikowe zapalenie pochwy nie odzwierciedla zmian związanych z warg sromowych , łechtaczki , wiatrołap, cewki moczowej i pęcherza moczowego .BadaniaFDA zatwierdziła wykorzystanie laserów w leczeniu wielu schorzeń. Leczenie GSM nie jest wymieniona w wykazie chorób przez Food and Drug Administration Stanów Zjednoczonych, ale zabiegi laserowe miały powodzenie. Nadal potrzebne są większe badania. Obróbka laserowa działa poprzez nawierzchni pochwy nabłonka i aktywację czynników wzrostu, które zwiększa przepływ krwi, osadzanie kola i grubości wyściółki pochwy. Kobiet leczonych laseroterapia zgłoszonych zmniejszyła objawy suchości, pieczenie, swędzenie, ból podczas stosunku płciowego, a także bolesne oddawanie moczu. Kilka efektów niepożądanych zewnętrzneZanikowe/atroficzne zapalenie pochwy (atrofia pochwy) – przyczyny, objawy i leczenieEstrogeny a atrofia pochwyAtrofia pochwy związana jest z obniżeniem poziomu estrogenów w organizmie w okresie menopauzalnym. Estrogeny to hormony odpowiedzialne za prawidłowe ukrwienie nabłonka pochwy i za zapewnienie jej odpowiedniego nawilżenia. Dzięki nim wagina jest bardziej elastyczna. Stąd też cierpiące z powodu atrofii panie odczuwają suchość, swędzenie i pieczenie miejsc zanikowego zapalenia pochwyPacjentki, u których rozpoznaje się zanikowe zapalenie pochwy, skarżą się zwykle na szereg nieprzyjemnych dolegliwości. Najczęstsze to: uczucie suchości pochwy (występuje u 30% pacjentek), pieczenie lub swędzenie okolic intymnych, nieprawidłowe upławy, ból w trakcie współżycia, obniżenie elastyczności i ścian napięcia pochwy, krwawienie lub plamienie po stosunku, podrażnienie pochwy oraz sromu. Niektórzy specjaliści twierdzą, że objawów atrofii doświadcza aż połowa wszystkich kobiet po menopauzie! Niestety, wiele z nich nie podejmuje leczenia, przez co trudno jest uzyskać dokładne atrofii pochwyAtrofia pochwy najczęściej dotyka kobiet po menopauzie, dlatego nazywa się ją również starczym zapaleniem pochwy. Obejmuje szereg dolegliwości i wbrew swej nazwie nie oznacza nagłego zaniknięcia pochwy. Najczęściej dochodzi do niej wskutek obniżenia poziomu estrogenu. Zmniejsza się wówczas grubość nabłonka wyściełającego pochwę, a w efekcie występują przykre objawy: świąd, pieczenie czy ból podczas stosunku. Zmiany w pochwie zachodzą jednak nie tylko wskutek menopauzy. Czynników, które mogą je wywoływać jest więcej. Należą do nich karmienie piersią, chemioterapia, radioterapia, terapia hormonalna stosowana w leczeniu raka piersi czy usunięcie jajników. Na zanik pochwy narażone są więc wszystkie panie, w których organizmie zaszły zmiany znaczne zmiany hormonalne – doszło do obniżenia poziomu zanikowego zapalenia pochwyNajczęściej stosowaną metodą leczenia zanikowego zapalenia pochwy jest estrogenoterpia, a więc uzupełnienie brakujących w organizmie hormonów. Estrogeny stosuje się ogólnoustrojowo bądź miejscowo. W tym drugim przypadku lekarz zaleca pacjentce stosowanie pierścieni dopochwowych, maści, kremów i globulek dopochwowych. Ich zadaniem jest zmniejszenie odczuwania nieprzyjemnych dolegliwości i umożliwienie pacjentce normalnego funkcjonowania. Terapia ogólnoustrojowa polega natomiast na hormonalnej terapii zastępczej (HTZ), a więc na przyjmowaniu odpowiednio dobranych zaleconego przez lekarza sposobu leczenia, warto wspomóc terapię naturalnymi sposobami! Najlepszym jest seks, dzięki któremu pochwa jest lepiej nawilżona i ukrwiona. To oczywiście nie koniec jego zalet – seks doskonale relaksuje, uwalnia stres, poprawia samopoczucie i minimalizuje ryzyko wystąpienia innych objawów atrofii. Chcąc ich uniknąć należy również zrezygnować z palenia papierosów i nosić przewiewną, luźną bieliznę z naturalnych tkanin. Jeśli z powodu nadmiernej suchości pochwy, seks staje bolesny, warto sięgnąć po dostępne bez recepty lubrykanty, które nie tylko wyeliminują dyskomfort, ale także urozmaicą życie erotyczne i spotęgują pochwyDystrofia pochwy polega na stopniowym zmniejszaniu się objętości tkanek okolic intymnych. Schorzenie to dotyka zwykle kobiet po okresie menopauzy i prowadzi do atroficznego zapalenia pochwy. Dystrofia polega na zaburzeniach odżywiania tkanek, które w konsekwencji prowadzą do zmian zwyrodnieniowych. Podobnie jak atrofia, związana jest ze zmniejszona syntezą estrogenów w organizmie. Dystrofia uznawana jest za poważną zmianę histopatologiczną. Wyróżniamy dystrofię hiperplastyczną, atroficzną i mieszaną. Ta pierwsza wiąże się przede wszystkim z pogrubieniem i zrogowaceniem skóry sromu. Niekiedy występuje obrzęk sromu, a pacjentka odczuwa uporczywy świąd. Atroficzna dystrofia nazywana jest również marskością sromu. Charakteryzuje się zanikiem skóry sromu oraz jej pergaminową, pękającą powierzchnią. Dystrofie pochwy, choć nie są stanami przedrakowymi, wymagają leczenia. Mogą bowiem predestynować do wystąpienia raka ryzykaChoć wystąpienie zanikowego zapalenia pochwy oraz jej dystrofii wiąże się przede wszystkim z wiekiem i czynnością jajników, istnieją czynniki, które mogą zwiększać ryzyko choroby. Przede wszystkim narażone są na nią kobiety, które palą papierosy – palenie upośledzenia krążenie krwi, uniemożliwiając dostarczenie do tkanek odpowiedniej ilości tlenu. Co więcej, kobiety palące w mniejszym stopniu reagują na terapię estrogenową. Badania wykazały również, że z powodu atrofii częściej cierpią kobiety, które nigdy nie rodziły zapalenie pochwy to dolegliwość, której nie wolno lekceważyć! W przypadku wystąpienia jej objawów należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem ginekologiem. Dzięki wdrożeniu odpowiedniego leczenia, ryzyko ewentualnych, groźnych powikłań jest znacznie mniejsze, a pacjentka cieszyć się może zdrowiem i dobrym pochwy to wynik zaburzeń funkcji nabłonka pochwyW okresie okołomenopauzalnym oraz po menopauzie suchość pochwy i atrofia nabłonka pochwy, obok zaburzeń statyki narządu rodnego, osteoporozy oraz objawów naczynioruchowych, są jedną z najczęstszych przyczyn pogarszających jakość życia artykuł czytasz w ramach płatnej subskrypcji. Twoja prenumerata jest aktywnaFizjologicznie u kobiet dojrzałych ściana pochwy jest mięśniem mającym około 3 mm grubości i składa się z trzech warstw:błony śluzowej, w skład której wchodzą: nabłonek zbudowany z kilku warstw, wśród których wyróżniamy: komórki podstawne – walcowate, komórki przypodstawne – wieloboczne, komórki wieloboczne – płaskie; błona właściwa zbudowana z włókien sprężystych, która nie zawiera gruczołów;błony mięśniowej zbudowanej z mięśni gładkich przetkanych włóknami sprężystymi; wyróżniamy dwie warstwy: dolną podłużną oraz górną okrężną. W dolnej warstwie znajdują się spoty naczyniówkowe;błony zewnętrznej zbudowanej z tkanki skład flory bakteryjnej pochwy wchodzą przede wszystkim bakterie z grupy pałeczek kwasu mlekowego (Lactobacillus acidophilus varietes vaginalis). Stanowi on około 96 proc. składu prawidłowej mikroflory pochwy. W ścianie pochwy znajdują się receptory glikolipidowe, które są niezbędne do wychwytywania bakterii. Pałeczki kwasu mlekowego mają zdolność fermentowania glikogenu, produkowanego przez komórki nabłonka pochwy, do kwasu mlekowego. Kwas ten warunkuje odpowiednie środowisko w pochwie, hamując rozwój patogenów. Bakterie te są odpowiedzialne za utrzymanie fizjologicznego pH 3,6-4,5 oraz stałe nawilżenie śluzówki. Do zaburzeń biocenozy pochwy dochodzi głównie na skutek spadku stężenia estrogenów w surowicy krwi. Sprzyja to powstawaniu zakażeń zarówno grzybiczych, jak i bakteryjnych. Zmianom zanikowym w pochwie towarzyszą infekcje dróg moczowych wywołane zmianą biocenozy w estrogenów w prawidłowym funkcjonowaniu nabłonka pochwyStan nabłonka i środowisko pochwy zależy głównie od stężenia hormonów płciowych, przede wszystkim estrogenów. Estrogeny są odpowiedzialne za syntezę kolagenu i elastyny, przepuszczalność nabłonka oraz jego proliferację; stymulują magazynowanie glikogenu. Po okresie menopauzy dziesięciokrotnie spada stężenie estrogenów w surowicy krwi i dlatego dochodzi do ścieńczenia nabłonka pochwy, zmniejszenia jego elastyczności i kliniczne nasilają się w szóstej i siódmej dekadzie życia. W tym okresie nabłonek zbudowany jest z kilku warstw komórek podstawnych. Oprócz wyżej opisanych zmian dochodzi także do zmniejszenia ilości śluzu w pochwie i do zwiększenia pH wydzieliny. Wpływa na to hipoestrogenizm, który zmniejsza perfuzję naczyniową, przez co spada produkcja wydzieliny w pochwie. Zmiany te mogą doprowadzić do starczego zapalenia pochwy (Kolpitis vetullarum).Zanikowe zapalenie pochwy występuje nie tylko w okresie menopauzy Zanikowe zapalenie pochwy jest schorzeniem, które dotyka głównie kobiety po okresie menopauzy, ale może pojawiać się także u młodych kobiet z zaburzeniami hormonalnymi (hipoestrogenizmem). Badanie Huanga i wsp. pokazuje, że częstość oraz nasilenie objawów są większe u pacjentek z rozpoznaną cukrzycą, z małym wskaźnikiem masy ciała. Leiblum i wsp. potwierdzili w swoich badaniach, że u kobiet aktywnych seksualnie objawy zanikowego zapalenia pochwy są mniej nasilone lub nie objawów zanikowego zapalenia pochwy zaliczamy:suchość pochwy (ok. 26 proc.),podrażnienie, świąd i pieczenie pochwy (18 proc.),upławy żółtawe, niezłowonne (leukorrhea) (11 proc.),dyspareunię (10 proc.),krwawienie po stosunku (ok. 3 proc.).W badaniu przedmiotowym można stwierdzić:bladą śluzówkę pochwy,zmniejszoną grubość śluzówki,zmniejszenie elastyczności i napięcia,brak włosów łonowych,sklejanie się i suchość warg sromowych mniejszych,skrócenie pochwy i zwężenie wejścia do niej,zanik marszczek pochwy,zaburzenie statyki,uchyłek odbytnicy (rectocoele),przebarwienia na sromie, rumień sromu,wybroczyny nabłonka pochwy (petocie).Klasyfikacji zmian zanikowych w pochwie dokonuje się na podstawie Indeksu Zdrowotności Pochwy (Vaginal Health Index), opracowanego w 1995 roku przez Glorię Bachmann – patrz tabela. Przy rozpoznaniu stopnia 1, 2 i 3 należy wdrożyć leczenie, w tym terapię preparatami Indeks Zdrowotności Pochwy (Vaginal Health Index)przewiń, aby zobaczyć całą tabelęStopieńElastycznośćSekrecja i charakter wydzieliny pochwowejpHStan śluzówkiStopień nawilżenia pochwy1brakbrak6,1wybroczyny przed badaniem brak zapalenie2złaskąpa, żółtawa5,6 – 6,0krwawienie przy delikatnym badaniubrak, brak cech zapalenia3dostatecznepowierzchniowo skąpa, biaława5,1-5,5krwawienie tylko po zadrapaniuminimalne4dobra mierna, biaława4,7-5,0nie krwawi, śluzówka cienkamierne5doskonałaprawidłowa, kłaczkowanie4,6nie krwawi, śluzówka prawidłowaprawidłoweLeczenie zanikowego zapalenia pochwy: przewaga terapii miejscowej nad systemowąLeczenie zanikowego zapalenia pochwy zależy przede wszystkim od etiologii. W terapii stosuje się estrogeny, środki nawilżające i zaleca modyfikację stylu życia. Stosowane są także leki stylu życia ma na celu wyeliminowanie czynników zmniejszających stężenia estrogenów w surowicy krwi. Zalecane jest stosowanie niedrażniącej bielizny i odpowiednich środków do higieny intymnej. Ważna jest także dieta uboga w przyprawy (paprykę, pieprz), czekoladę, alkohol, a bogata w fitoestrogeny, które mają wpływ na budowę histologiczną nabłonka pochwy. Zaleca się utrzymanie aktywności seksualnej, która zwiększa ukrwienie ścian pochwy i narządów miednicy małej, a tym samym zmniejsza objawy atrofii. Wyeliminowanie tytoniu, który niekorzystnie wpływa na metabolizm estrogenów, także korzystnie wpływa na nabłonek i środowisko nawilżające działają jedynie objawowo, nie mają wpływu na przyczynę zmian zanikowych. Zwiększają nawilżenie pochwy, zmniejszając dolegliwości. Stosuje się lubrykanty (żele dające poślizg) oraz nawilżające żele dopochwowe aplikowane 2-3 razy w tygodniu. Zaleca się preparaty z kwasem hialuronowym, który działa nawilżająco, regeneruje nabłonek pochwy oraz ma właściwości przeciwzapalne. Profilaktycznie stosowane są także preparaty zawierające pałeczki kwasu mlekowego, aby przywrócić fizjologiczną mikroflorę oraz pH rekomendacji Polskiego Towarzystwa Menopauzy i Andropauzy, skuteczną metodą leczenia objawów atrofii urogenitalnej jest estrogenoterapia. Stosuje się głównie miejscową terapię hormonalną (local hormone therapy, LHT), która jest zalecana przez Międzynarodowe Towarzystwo Menopauzy (International Menopause Society, IMS) i Północnoamerykańskie Towarzystwo Menopauzy (North American Menopause Society, NAMS). Terapia ta wpływa na zwiększenie grubości nabłonka pochwy, zmniejszenie pH, zwiększa elastyczność ścian pochwy, przywraca fizjologiczną mikroflorę, zmniejsza częstość nawracających miejscowa ma tę przewagę nad leczeniem systemowym, że przy takim samym efekcie zapewnia mniejsze wchłanianie estrogenów do krążenia. Stosowanie LTH redukuje częstość i nasilenie działań niepożądanych, zwiększając tym samym bezpieczeństwo onkologiczne i sercowo-naczyniowe. Leczenie powinno być kontynuowane do czasu ustąpienia objawów klinicznych. W terapii można stosować estrogeny w postaci kremu, tabletek dopochwowych, pierścienia dopochwowego. U kobiet leczonych z powodu nowotworu niehormonozależnego można kontynuować terapię estrogenami, natomiast w przypadku pacjentek z rozpoznanym nowotworem hormonozależnym leczenie należy skonsultować z lekarzem hialuronowy (HA) wykazuje porównywalną efektywność w łagodzeniu dolegliwości urogenitalnych w stosunku do estrogenoterapii miejscowej, przy czym profil bezpieczeństwa i stopień akceptacji preparatów z HA przez pacjentki był wyższy w porównaniu z dopochwową terapią badania potwierdzają, że podawany dopochwowo siarczan dehydroepiandrosteronu (DHEA) korzystnie wpływa na redukcję objawów atrofii nabłonka pochwy. Substancja zmniejsza pH pochwy, zwiększa liczbę komórek w warstwie powierzchownej nabłonka, a w konsekwencji redukuje objawy kliniczne zgłaszane przez Puls MedycynyPodpis: Ewa Woźniakowska, specjalista ginekolog położnikStany zapalne pochwy i sromuPacjentki zgłaszające się do ginekologa skarżą się najczęściej na uporczywy świąd i pieczenie sromu, jego bolesność, upławy pochwowe oraz powierzchowną dyspareunię. Mogą to być objawy stanu i świąd sromu, będące objawami stanu zapalnego pochwy i sromu, są najczęściej spotykanym problemem medycznym w ambulatoryjnej praktyce ginekologicznej. Najczęstszymi przyczynami tego stanu są: bakteryjne waginozy, zakażenia grzybicze, rzęsistkowica, śluzowo-ropne zapalenie kanału szyjki macicy oraz złuszczające zapalenie pochwy. Wśród przyczyn niezakaźnych powodujących objawy kliniczne zapalenia należy wymienić: zanikowe zapalenie pochwy, miejscowe podrażnienie, fizjologicznie obfite upławy oraz alergiczne zapalenie pochwy i sromu (związane z nadwrażliwością na leki, zapachowe mydła, dezodoranty, detergenty zawarte w proszkach do prania, lateks, wkładki higieniczne, bieliznę z tworzyw sztucznych).Etiologia bakteryjnej waginozy jest nieznana. Przypuszcza się, że schorzenie to mogą wywoływać czynniki immunologiczne lub autoagresja, a czynnikami usposabiającymi są: zaburzenia hormonalne, antybiotykoterapia, napromienianie, stres, młody wiek, antykoncepcyjna wkładka wewnątrzmaciczna, zwyczaje higieniczne (tampony oraz częste irygacje pochwy).PatogenezaBacterial vaginosis (BV) jest zespołem zaburzeń ekosystemu pochwy. Utrata bakterii Lactobacillus wytwarzających nadtlenek wodoru prowadzi do nadmiernego namnażania się mikroorganizmów beztlenowych, takich jak: Gardnerella vaginalis, Mobiluncus species, Prevotella spp., Peptostreptococcus spp., Bacteroides spp. i mykoplazmy. Bakterie beztlenowe wytwarzają enzymy kataboliczne: aminopeptydazy i dekarboksylazy, które powodują rozpad białek do aminokwasów i klinicznePacjentki zgłaszające się do ginekologa skarżą się najczęściej na uporczywy świąd i pieczenie sromu, jego bolesność, upławy pochwowe oraz powierzchowną dyspareunię. W badaniu przedmiotowym stwierdza się obrzęk oraz zaczerwienienie sromu i ścian pochwy, pęknięcia błony śluzowej pochwy, obfite upławy o jednorodnej konsystencji i nieprzyjemnym zapachu. Żaden z powyższych objawów nie jest patognomoniczny dla waginozy pochwy i sromu, dlatego rzetelnego rozpoznania nie można ustalić na podstawie wywiadu i badania fizykalnego bez pomocy testów bakteryjnej waginozy sromu i pochwy najczęściej pozostaje ustalone na podstawie objawów klinicznych czy krótkiej rozmowy z pacjentką, bez wykonania podstawowych testów diagnostycznych. Należy pamiętać, iż identyczne objawy podmiotowe i przedmiotowe mogą być wynikiem działania wielu czynników infekcyjnych, jak również autogenne zakażenie, dotyczące zmiany stosunków jakościowych i ilościowych flory bakteryjnej pochwy, rozpoznaje się stosując kryteria podane przez Amsela i wsp. dotyczące wydzieliny pochwowej:pH wydzieliny pochwowej > 4,5jednorodna konsystencja wydzieliny o kolorze białym lub biało-szarymcuchnący rybi zapach po dodaniu 10% roztworu KOHobecność komórek jeżowych w trzech z czterech podanych kryteriów upoważnia do rozpoznania bakteryjnej najczęściej występujących powikłań bakteryjnej waginozy zalicza się: poród przedwczesny, przedwczesne odpłynięcie płynu owodniowego, zapalenie błon płodowych, zapalenie błony śluzowej macicy, ropień krocza, poronienia nawykowe, zapalenie narządów miednicy małej, nawracające zakażenia, dysplazja szyjki macicy, zapalenie szyjki nie są znane skuteczne metody zapobiegania bacterial vaginosis. Często wykonywane irygacje wypłukują wydzielinę pochwową wraz z zawartymi w niej bakteriami, kwasem mlekowym, nadtlenkiem wodoru, co zaburza ekosystem pochwy. Także stałe używanie tamponów powoduje dodatkowe wchłanianie produktów wydzielanych przez pałeczki kwasu mlekowego, co staje się przyczyną zapalenie pochwySchorzenie wywołane przez rzęsistka pochwowego jest zaliczane do chorób przenoszonych drogą płciową. Częstość występowania rzęsistkowicy w Polsce ocenia się na 1,4-4,5 proc. Rozpoznanie ustala się na podstawie objawów klinicznych oraz oceny rozmazów bezpośrednich wydzieliny pochwowej. Pacjentki skarżą się na obfite upławy, często o zielonym zabarwieniu oraz pieczenie sromu i badaniu przedmiotowym stwierdza się obfitą pienistą wydzielinę, zaczerwienienie ścian pochwy oraz zmiany na szyjce macicy. Wydzielina pochwowa ma pH > 4,5. W rozmazie wydzieliny pochwowej z 0,9% NaCl widoczne są poruszające się rzęsistki oraz granulocyty rzęsistkowego zapalenia pochwy polega na stosowaniu metronidazolu lub tinidazolu. Metronidazol podaje się doustnie w dawce 500 mg 2 razy dziennie przez 7-10 dni lub 2,0 g jednorazowo. Nie poleca się stosowania leczenia miejscowego ze względu na niską skuteczność. W przypadku braku skuteczności leczenia (u ok. 5 proc. pacjentek) poleca się stosowanie metronidazolu doustnie w jednorazowej dawce dziennej 2,0 g przez 3-5 ciężarnych w I trymestrze ciąży stosuje się miejscowo do pochwy klotrimazol w dawce 100 mg przez 6 dni, w II i III trymestrze ciąży stosuje się metronidazol w dawce 2,0 g zarażeniu rzęsistkiem pochwowym polega na ograniczeniu liczby partnerów seksualnych, stosowaniu prezerwatyw oraz jednoczasowym leczeniu tlenoweOstatnio coraz częściej zwraca się uwagę na nową postać bakteryjnego zapalenia pochwy wywołanego przez bakterie tlenowe (aerobic vaginitis-AV, abnormal vaginitis), charakteryzujące się obecnością we florze pochwy takich bakterii jak: Streptococcus agalactiae, Escherichia coli, Enterococcus faecalis czy Klebsiella pneumoniae. Diagnozę AV można postawić na podstawie wyniku posiewu wydzieliny pochwowej. Leczenie jest zgodne z antybiogramem. Najczęściej stosuje się amoksycylinę, penicylinę oraz cyprofloksacynę.#W leczeniu bacterial vaginosisklindamycynę – miejscowo dopochwowo 2% krem przez 7 dnimetronidazol – doustnie 500 mg 2 x dziennie przez 7 dnimetronidazol – doustnie 2,0 g jednorazowoU ciężarnych w I trymestrze ciąży stosuje się miejscowo klindamycynę, w II i III trymestrze ciąży klindamycynę oraz metronidazol w dawkach podanych 5 najczęściej kupowanych leków na grypę i przeziębienie. Pokazujemy je w kolejności C/BAYER | FERVEX | GRIPEX | IBUPROM | THERAFLUDo którego z nich masz zaufanie? Prosimy, oceń za Twoją opinię. Witam, od dwóch lat borykam się z zanikowym zapaleniem pochwy. Najpierw leczono to jako infekcje , później dostałam ginoflor po którym sytuacja się poprawiła ,ale na krótko. Po kolejnej wizycie u kolejnego lekarza dowiedziałam się że muszę stosować ginoflor raz w tygodniu ,niestety raz w tygodniu to za mało bo stan zapalny poprawia się na dwa-trzy dni. Później dostałam plastry Systen CONTI .Po dwóch dniach stan się poprawił,ale po dwóch tygodniach wystąpiło krwawienie,które trwało tydzień potem tydzień przerwy i kolejne tygodniowe krwawienie po kolejnym krwawieniu musiałam odstawić plastry i wrzucić do załamana stan zapalny nie znika,a do tego coraz bardziej bolą mnie stawy co jak się domyślam jest wynikiem menopauzy i niedoboru progesteronu i o pomoc , jakie są jeszcze inne sposoby na poprawę mojego stanu oprócz ginofloru ,który się nie sprawdza w moim za każdą odpowiedź. KOBIETA, 54 LAT 8 miesięcy temu Czy objawy wypadowe menopauzy przeszkadzają w życiu zawodowym? redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Plastry Systen Conti a menopauza – odpowiada Lek. Jacek Ławnicki Przewlekłe zapalenie pochwy - co robić? – odpowiada Redakcja abcZdrowie Polipy po stosowaniu hormonalnej terapii zastępczej – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Zapalenie pochwy i bóle jajników – odpowiada Aleksander Ropielewski Plamienia przy systemie Conti u 55-latki – odpowiada Lek. Jarosław Maj Ból jajników i krzyża - gdzie szukać przyczyn? – odpowiada Lek. Magdalena Szymańska Jak wyleczyć to nawrotowe zapalenie pochwy? – odpowiada Redakcja abcZdrowie Jak leczy się atrofię pochwy? – odpowiada Redakcja abcZdrowie Jak pozbyć się tego zapalenia pochwy? – odpowiada Redakcja abcZdrowie Obfite krwawienia podczas HTZ – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski artykuły Zdrowe zakupy Spis treści Czym jest suchość pochwy? Suchość waginy, czyli inaczej zanikowe zapalenie pochwy, to problem, który dotyka wiele kobiet, powodując zakłopotanie i dotkliwy dyskomfort fizyczny. Zdrowa, naturalnie wilgotna pochwa, reagująca na seksualne podniecenie zwiększoną wilgotnością, wydaje się naturalnym prawem płci pięknej. Utracenie tej zdolności, czasowe, czy też trwałe, może wywołać szok, jak również powodować utratę wiary we własną kobiecość i atrakcyjność. Tkanka pochwy utrzymuje wilgotność, elastyczność oraz dobry stan dzięki wydzielinie produkowanej przez gruczoły szyjki macicy. Poziomem nawilżenia sterują estrogeny. Kiedy produkcja tych hormonów zostaje zaburzona, może to powodować suchość pochwy. Jej objawami są: swędzenie waginy, pieczenie, podrażnienie, ból podczas seksu (lekarze fachowo nazywają to zmiany dyspareunią), dyskomfort w czasie aktywności fizycznej, częstsze infekcje pochwy oraz dróg moczowych. Czasami następuje też zwężenie pochwy1. Jakie mogą być przyczyny suchości pochwy? Suchość pochwy zazwyczaj wynika z niskiego poziomu estrogenów w organizmie kobiety. Dlatego najczęściej cierpią na nią panie w okresie przekwitania. Ich jajniki produkują wtedy mniej estrogenów, co prowadzi do osłabienia tkanek waginy oraz redukcji liczby gruczołów produkujących płyn szyjkowo-pochwowy. W tym czasie wagina wysusza się, kurczy i traci elastyczność. U niektórych kobiet zmiany te mogą pojawić się, nie powodując żadnych dolegliwości, podczas gdy u innych może pojawić się bolesny dyskomfort. Jednak nie jest to żelazna reguła. Zdarza się, że dolegliwość ta staje się problemem również młodszych kobiet. Wystarczy, że coś zakłóci równowagę hormonalną w ich organizmie. I tak, często problem z nawilżeniem pochwy może pojawić się po porodzie i trwać przez okres połogu oraz karmienia piersią. Dzieje się tak za sprawą obniżenia poziomu estrogenów i wzrostu stężenia prolaktyny odpowiedzialnej za wytwarzanie pokarmu i zmniejszenie w tym czasie apetytu na seks. Inną przyczyną kłopotów może być niewłaściwa higiena intymna, która niszczy florę bakteryjną. Irygacje wysuszają delikatną śluzówkę pochwy. Swój udział ma w tym również stosowanie mydła oraz intensywnie pachnących płynów do kąpieli. Zaburzenie funkcjonowania gruczołów produkujących śluz bywa też skutkiem ubocznym przyjmowania niektórych leków – zwłaszcza zażywanych przez alergików środków antyhistaminowych, które pomagają radzić sobie z objawami przeziębienia i alergii poprzez wysuszanie wydzielin. Podobne działanie mogą wykazywać także pigułki antykoncepcyjne oraz medykamenty stosowane w endometriozie, mięśniakach macicy, nietrzymaniu moczu, chorobie wrzodowej, nadciśnieniu czy depresji. Te ostatnie dodatkowo obniżają libido i mogą powodować trudności z osiągnięciem orgazmu. Suchość pochwy często odnotowują pacjentki stosujące hormonalne wkładki domaciczne. Do spadku poziomu estrogenów dochodzi także w konsekwencji leczenia onkologicznego, np. podczas radio- lub chemioterapii oraz przyjmowania leków antyestrogenowych (stosowanych w leczeniu raka piersi), a także na skutek chirurgicznego usunięcia jajników. Wreszcie, gdy kobieta przestaje miesiączkować, co oznacza, że wygasa praca jajników i w efekcie przestają one produkować hormony płciowe, w tym estrogen. Dlatego jednym z dokuczliwych objawów menopauzy jest suchość pochwy. Niedobór estrogenów powoduje, że ścianki pochwy stają się stopniowo coraz cieńsze i wysuszone. To zaś przekłada się nie tylko na współżycie seksualne, ale też utrudnia pobranie wymazu do cytologii. Okresowo suchość waginy może pojawiać się przed miesiączką, gdy poziom estrogenów spada. Dolegliwość towarzyszy również często stanom zapalnym pochwy, alergiom na prezerwatywę albo jakiś kosmetyk. Czasem winne są problemy natury psychicznej – kłopoty w pracy lub rodzinne, zahamowania seksualne, np. lęk, niechęć do współżycia lub przewlekły stres i niepokój, które negatywnie odbijają się nie tylko na nawilżeniu, ale i na libido2. Zauważono też, że kobiety nałogowo palące papierosy nie tylko w młodszym wieku mają problemy z nawilżeniem pochwy, ale też wcześniej doświadczają menopauzy3. Według kilku badań populacyjnych, ponad połowa kobiet po menopauzie w wieku powyżej 51 lat cierpi na łagodną lub ciężką suchość pochwy związaną ze specyficznymi zmianami w regulacji hormonalnej menopauzy, związanymi z obniżającym się poziomem estrogenów. A ok. 17% pań w wieku 17-50 lat ma problemy ze stosunkiem płciowym z powodu suchości pochwy oraz bolesnego seksu4. Zadaniem wydzieliny z pochwy jest utrzymanie odpowiedniego poziomu nawilżenia oraz prawidłowego pH pochwy, a tym samym zapewnienie odpowiednich warunków jej fizjologicznej florze bakteryjnej. Prawidłowe pH wynosi 3,8-4,5, a zatem ma lekko kwaśny odczyn, co zapobiega infekcjom intymnym. Ponadto śluz ma ułatwiać odbycie stosunku poprzez utrzymanie elastyczności waginy i zapobieganie otarciom w czasie uprawiania miłości. Ta fizjologiczna wydzielina składa się w głównej mierze z wody oraz pirydyny, skwalenu, mocznika, kwasów octowego i mlekowego, glikolu, ketonów i aldehydów. Śluz jest niemal bezwonny, przezroczysty lub szaro-biały, w zależności od dnia cyklu. Jednak toczący się proces zapalny może wpłynąć na jego pH oraz jakość. Gdy kobieta jest pobudzona seksualnie, nabłonek wyścielający pochwę zaczyna obrzmiewać i rozpoczyna produkcję śluzu, zawierającego cytoplazmę komórkową. Dzięki temu wagina zostaje nawilżona. Początkowo wydzielina wypełnia jedynie jej wnętrze, natomiast w miarę narastającego pobudzenia zaczyna również pojawiać się na zewnątrz. Gruczoły odpowiedzialne za jej produkcję są bowiem zlokalizowane zarówno w obrębie pochwy, jak i na powierzchni warg sromowych mniejszych. Odpowiedni stopień nawilżenia ułatwia penetrację pochwy przez członek oraz zwiększa doznania. Wydzielina pochwowa pomaga także podczas procesu zapłodnienia, ponieważ wzmaga ruchy kanału pochwy, zatem daje możliwość przesuwania się plemników wędrujących w stronę uwolnionej komórki jajowej. Jak więc widać, suchość pochwy nie tylko może sprawiać kobiecie dyskomfort na co dzień oraz w czasie współżycia, ale również przyczyniać się do rozwoju infekcji dróg rodnych i moczowych. Na szczęście czasami wystarczy zmienić przyzwyczajenia, by przywrócić prawidłowe nawilżenie pochwy. A gdy to nie zda egzaminu, można ratować się innymi sposobami. Dieta a suchość pochwy Odpowiednie nawodnienie pomaga załagodzić suchość pochwy Odpowiednie przyjmowanie płynów jest niezbędne do prawidłowego nawilżenia pochwy5. Odwodnienie całego ciała może przyczyniać się do wysuszenia waginy oraz bólu głowy6. Pij przynajmniej 2 l płynów dziennie – nawilżanie organizmu od środka poprawia stan śluzówek. Najzdrowsza jest woda mineralna. Sięgaj też po herbatki ziołowe lub owocowe oraz jedz warzywa i owoce. Ryby w diecie pomaga przy suchości pochwy Hormonalnym nieprawidłowościom można zapobiegać, a jeśli już wystąpią – leczyć je poprzez skupienie się na prowadzeniu przeciwzapalnego trybu życia. Pomagają w tym produkty zawierające kwasy tłuszczowe omega-3 – ryby i oleje. Substancje te łagodzą bowiem stany zapalne (często powiązane z zaburzeniami równowagi hormonalnej), równoważą produkcję hormonów, pobudzają metabolizm, ograniczają magazynowanie tłuszczu, wspomagają oczyszczanie wątroby, a także chronią przed zachorowaniem na nowotwory hormonozależne. Wybieraj zimnowodne ryby głębinowe, sardele, śledzie, makrele, sardynki. Jak pokazują badania, tylko 10-20% Azjatek - których dzienne spożycie fitoestrogenów wynosi ok. 200 mg - skarży się na dolegliwości związane z okresem przekwitania, podczas gdy aż 80% Europejek cierpi z powodu przykrych objawów klimakterium Sięgaj też po suplementy olejów rybnych. Zwróć przy tym uwagę, czy są przebadane pod kątem obecności metali ciężkich. Dobrym źródłem kwasów omega-3 będą również nasiona żmijowca, konopi siewnych, szałwii hiszpańskiej i lnu zwyczajnego (wykazano, że siemię lniane ma działanie estrogenie7). Powinny jednak być uzupełniane o witaminę B6, magnez i cynk. Poszukaj w jedzeniu zielonych hormonów wspierających leczenie suchości pochwy Dbaj o to, żeby w Twojej diecie znalazły się fitoestrogeny – to związki pochodzenia roślinnego działające podobne do kobiecych hormonów płciowych, ale słabiej. Wśród fitoestrogenów wyróżnia się: izoflawony – obecne głównie w roślinach strączkowych, a zwłaszcza soi; kumestany – występujące w czerwonej koniczynie, nasionach słonecznika i kiełkach fasoli; lignany, których bogatym źródłem są oleje z nasion, a szczególnie lniany. Fitoestrogeny wykazują podobieństwo do estronu i 17-beta-estradiolu (żeńskiego hormonu płciowego), i to właśnie dzięki swej budowie oraz powinowactwu do receptorów estrogenowych alfa i beta obserwuje się ich korzystne działanie w łagodzeniu objawów okresu przekwitania. Jak pokazują badania, tylko 10-20% Azjatek – których dzienne spożycie fitoestrogenów wynosi ok. 200 mg – skarży się na dolegliwości związane z okresem przekwitania, podczas gdy aż 80% Europejek (spożywających dziennie tylko 5 mg estrogenów roślinnych) cierpi z powodu przykrych objawów klimakterium. Naukowcy szacują zatem, że dobowe zapotrzebowanie na izoflawony dla kobiet w okresie okołomenopauzalnym mieści się w granicach 40-45 mg, co odpowiada ok. 40 g ziaren soi, 100 g tofu lub 500 g mleka sojowego. Jeśli nie przepadasz za soją, wprowadź do jadłospisu warzywa strączkowe (fasolę, soczewicę, groch albo bób). Fitoestrogeny zawierają także siemię lniane, płatki owsiane, pestki słonecznika i dyni, czereśnie, jabłka, gruszki oraz cebula. Warto je jeść, gdyż zawarte w nich roślinne hormony mają również właściwości antyutleniające i grzybobójcze. Ponadto według danych epidemiologicznych kobiety z krajów azjatyckich 4-krotnie rzadziej zapadają na raka sutka w porównaniu z mieszkankami Europy i Stanów Zjednoczonych. Medycy uważają, iż ma to związek właśnie z dietą bogatą w fitohormony8. Suchość pochwy - dbaj o higienę Używaj płynów o neutralnym lub kwaśnym pH. Zrezygnuj z perfumowanych mydeł i żeli oraz kosmetyków w spreju do higieny intymnej. Rzadko decyduj się na zażywanie kąpieli z dodatkiem soli i rozmaitych płynów. Unikaj irygacji pochwy – takie zabiegi zaburzają naturalne pH i mogą być przyczyną Twoich kłopotów. Noś przewiewną bawełnianą bieliznę. Jeśli Twoje miejsca intymne łatwo ulegają podrażnieniom, sięgaj po preparaty zawierające żele z ekstraktem z rumianku lub kory dębu. Ulgę przyniosą także nawilżające emulsje do higieny intymnej. Dobrze, gdy zawierają kwas mlekowy, który pomaga utrzymać właściwe pH pochwy. Joga a suchość pochwy Unikaj stresu, zwłaszcza przewlekłego, bo ma on bardzo duży wpływ na produkcję hormonów płciowych. Ruch na świeżym powietrzu, niezbyt intensywna aktywność fizyczna oraz treningi relaksacyjne, np. joga lub medytacja, pomogą Ci utrzymać estrogeny na właściwym poziomie, przywracając komfort w sferze intymnej. Badacze z Brazylii dowiedli, że praktyka jogi może wpływać na układ neuroendokrynny kobiety, podnosząc poziom estrogenu i poprawiając jej jakość życia po menopauzie9. Zioła pomocne w leczeniu suchości pochwy Naturalne związki występujące w roślinach mogą nie tylko znieść suchość pochwy, przywracając jej prawidłowe nawilżenie, ale także wzmocnić jej ścianki oraz zwiększyć ich elastyczność i rozciągliwość. Ponadto łagodzą stany zapalne, świąd, pieczenie oraz podrażnienia, a także pomagają utrzymać prawidłowe, kwaśne pH środowiska dróg rodnych, które sprzyja rozwojowi pożytecznych pałeczek kwasu mlekowego i jest niekorzystne dla grzybów oraz bakterii chorobotwórczych. Aloes barbadoski (Aloe barbadensis) przyspiesza gojenie ran Ma właściwości regenerujące i wzmacniające, pobudza i przyspiesza gojenie ran. Stosowany miejscowo jako składnik preparatów do pielęgnacji skóry i śluzówek wspomaga regenerację i procesy obronne, działa osłaniająco oraz przeciwzapalnie. Żel aloesowy uzyskiwany z miąższu liści aloesu zwyczajnego zawiera liczne substancje aktywne. Hamują one rozwój Candida albicans, S. ureus oraz E. coli. Roślina wykazuje działanie nawilżające oraz poprawia mikrokrążenie skóry i błony śluzowej. Dzięki doświadczeniu przeprowadzonemu w Iranie wiemy, że w leczeniu atrofii pochwy u kobiet po menopauzie krem dopochwowy z aloesu może być tak samo skuteczny jak stosowany standardowo preparat z estrogenem10. Chlorella vulgaris przywraca elastyczność błon śluzowych Ekstrakt z tej algi wykazuje działanie nawilżające, odżywcze, wzmacniające i stymulujące odnowę komórkową. Przywraca elastyczność skóry i błony śluzowej, pobudza syntezę elastyny i kolagenu. Dzięgiel chiński (Angelica sinensis) zalecany przy menopauzie Warto go stosować w czasie menopauzy. Zawiera on flawonoidy, fitoestrogeny, kumaryny, kwasy organiczne, fitosterole, białko, glukozę, bergapten. Jest też zasobny w wapń, chrom, magnez, mangan, fosfor, potas, cynk i kobalt oraz trochę witamin A, B2, B9, B12 oraz E. Dzięki temu bogactwu substancji czynnych działa stabilizująco na gospodarkę hormonalną kobiety – łagodzi uderzenia gorąca, zmniejsza suchość pochwy, wzmacnia mięśnie macicy11. A przy tym poprawia kondycję skóry i przywraca równowagę psychiczną. Możesz kupić gotowe mieszanki ziela (najczęściej z lukrecją, żeń-szeniem i niepokalankiem), korzeń lub kapsułki zawierające ekstrakt z tej rośliny. Łyżkę pokruszonych korzeni zalej 1,5 szklanki wrzątku i podgrzewaj pod przykryciem przez kwadrans. Odstaw na 10 min i przecedź. Pij po pół szklanki 3 razy dziennie. Możesz też przygotować nalewkę. 100 g korzenia zalej 100 ml spirytusu i zostaw w zamkniętym naczyniu na 2 tygodnie. Po tym czasie przecedź przez gęste sitko, przechowuj w ciemnej butelce. Zażywaj 3 razy dziennie po 30 kropli nalewki. Nagietek (Calendula officinalis) łagodzi objawy zapalenia pochwy Sprawdza się podczas bakteryjnego zapalenia pochwy, które często u pań w wieku rozrodczym objawia się pieczeniem, nieładnym zapachem, dyzurią i dyspareunią. Po tygodniu stosowania dopochwowo ekstraktu metanolowego z nagietka wszystkie chore były wolne od objawów. Dowodzi to, że zioło jest równie skuteczne, jak metronidazol12. Malwa (Alcea) ma działanie nawilżające Według medycyny perskiej ma działanie nawilżające i zmiękczające. W klinice dla kobiet szpitala Ummol-Banin w Mashhad w Iranie przeprowadzono podwójnie zaślepione, randomizowane badanie kliniczne z grupą kontrolną, które miało odpowiedzieć na pytanie, jak czopki dopochwowe, zawierające 5% wyciąg z malwy wpływają na leczenie atrofii pochwy u kobiet po menopauzie. Pacjentki otrzymywały czopek co noc przez 2 tygodnie, a następnie podawano im preparat co drugą noc przez kolejne 6 tygodni. Okazało się, że zastosowana terapia miała korzystny wpływ na funkcje seksualne u kobiet po menopauzie, usuwała dyspareunię, czyli ból podczas stosunku13. Pluskwica groniasta (Cimicifuga racemosa) ma silne działanie estrogenne Pluskawica groniasta wykazuje wyjątkowo silne działanie estrogenne, zatem w czasie menopauzy stosowanie preparatów na bazie tego ziela najlepiej uzgodnić z lekarzem. Korzeń pluskiwcy zawiera glikozydy triterpenowe i goryczkowe, ponadto żywice, fenolokwasy, kwas salicylowy, substancje estrogenne oraz izoflawony. Aktywizuje działanie żeńskich hormonów płciowych i ma właściwości estrogenne, za co odpowiedzialne są głównie glikozydy triterpenowe. Łyżeczkę korzenia zalej szklanką wrzątku, doprowadź do wrzenia i gotuj na małym ogniu pod przykryciem ok. 30 min. Przecedź, podziel odwar na 2 porcje i wypij po jednej rano oraz wieczorem. Możesz też zmielić wysuszone kłącze i przyjmować 2 razy dziennie po 15 g proszku zmieszanego z niewielką ilością wody. Dowiedziono, że pluskwica w połączeniu z różeńcem górskim (Rhodiola rosea) znacząco lepiej łagodzi objawy menopauzy, w tym suchość waginy już po 6 tygodniach stosowania14. Rumianek (Matricaria chamomilla) łagodzi podrażnienia Napar z ziela łagodzi podrażnienia i uczucie pieczenia w sferze intymnej15. 2 garście liści i kwiatów rumianku zaparz w litrze wody. Odstaw do ostygnięcia. Używaj, gdy napar jest ciepły, ale nie gorący. Dodaj do miski z ciepłą wodą i wymocz obolałe miejsca. Suchość pochwy a probiotyki Wagina nie tylko powinna być wilgotna, ale również mieć lekko kwaśny odczyn pH. Dzięki temu może skutecznie bronić się przed atakami patogenów. Udowodniono, że nadmierna suchość pochwy wiąże się ze zmianami mikrobiomu wykazującymi niską liczebność Lactobacillus16. Dlatego najprostszą profilaktyką, jak również kuracją w przypadku tej dolegliwości jest stosowanie probiotyków, które – z uwagi na starannie dobrany skład – nie tylko nawilżają wysuszone okolice, ale także wykazują działanie łagodząco-kojące, dzięki czemu zmniejszają podrażnienia intymnych części ciała, a przy tym pomagają utrzymać fizjologiczne, kwaśne pH, zapewniając naturalną ochronę okolic intymnych przed rozwojem niekorzystnej flory bakteryjnej. Wybierając preparat, zwróć uwagę, by nie zawierał konserwantów ani składników drażniących. Preparaty pomocne przy suchości pochwy Suchość pochwy - globulki dopochwowe Innym, wygodniejszym (bo długofalowym) rozwiązaniem jest stosowanie probiotyków w formie globulek dopochwowych, których wielkość i kształt zostały opracowane na podstawie budowy anatomicznej kobiety, dzięki czemu ich stosowanie jest łatwe i komfortowe. Globulkę należy umieścić w pochwie, gdzie ulega ona roztopieniu i wytwarza warstwę ochronną, powlekającą błony śluzowe. W ten sposób nawilża śluzówkę ścian pochwy, wspomaga procesy regeneracyjne i przywraca środowisko o fizjologicznym kwaśnym pH, co sprzyja przywróceniu prawidłowego stanu nabłonka waginy. Naukowcy z Baltimore dowiedli, że gdy pałeczki kwasu mlekowego dominują w mikroflorze pochwy, znacząco wzrasta ochrona przed infekcjami dróg rodnych17. Suchość pochwy a lubrykanty Konsystencja tych preparatów przypomina naturalny śluz kobiety. Mają też podobne pH. Nie zawierają hormonów i działają powierzchownie. Warto wypróbować więcej niż jeden, aby wybrać najlepszy dla siebie. Możesz ich używać nawet kilka razy dziennie, gdy czujesz dyskomfort, nanosząc niewielką ilość na miejsca intymne. Lubrykant zastosowany przed stosunkiem poprawia komfort współżycia. Jeżeli sporządzony jest na bazie wody lub silikonu, środek taki nie zmniejsza też skuteczności antykoncepcyjnej prezerwatyw. W czasie stosunku można wypróbować także prezerwatywy ze środkiem nawilżającym. Uwaga! Mogą uczulać i dać odwrotny efekt. Nawilżające żele i kremy dopochwowe Ich działanie polega na wyściełaniu wnętrza pochwy i zwiększaniu nawodnienia nabłonka pochwy. Nie zawierają hormonów. Ich zaletą jest długotrwałe działanie nawilżające. Dzięki temu można je stosować kilka razy w tygodniu. Mają również korzystny wpływ na regenerację nabłonka pochwy. Wiele z nich zawiera dobroczynne pałeczki kwasu mlekowego. Dodatkowo pomagają zachować prawidłowe, kwaśne pH przedsionka pochwy, co przekłada się na zachowanie odpowiedniej flory bakteryjnej w pochwie oraz utrudnienie wnikania drobnoustrojów chorobotwórczych. W pewnym irańskim badaniu w formie podwójnie ślepej próby klinicznej 60 paniom po menopauzie cierpiącym z powodu zanikowego zapalenia pochwy podawano 5% krem dopochwowy z kozieradką przez okres 8 tygodni. Pacjentki doświadczyły znacznej poprawy, co zostało potwierdzone za pomocą cytologii oraz wskaźnika dojrzewania pochwy (MVI)19. Warto jednak zaznaczyć, że przy stosowaniu tego rodzaju specyfików przed stosunkiem konieczne może okazać się użycie lubrykantu, gdyż żele i kremy nie dadzą pożądanego nawilżenia. Dodatkowo ich kwaśny odczyn może być nieprzyjemny dla partnera. Czy kwas hialuronowy pomaga przy suchości pochwy? Przegląd 5 badań przeprowadzonych w latach 2011-2017 sugeruje, że leczenie kwasem hialuronowym daje porównywalne do terapii estrogenowej wyniki, jeśli chodzi o przeciwdziałanie zanikowi nabłonka, poprawę pH pochwy oraz łagodzenie dyspareunii. Jest zatem dobrym rozwiązaniem dla kobiet, które nie mogą stosować kuracji hormonalnej21. Estrogeny a suchość pochwy Ginekolog może przepisać estrogeny w kremie lub w globulkach. Ze względu na ich miejscowe działanie można je stosować również w czasie karmienia piersią. Inną opcją jest pierścień dopochwowy, który stale uwalnia niewielkie ilości hormonów do tkanek. Należy go wymieniać co 90 dni. Badania dowodzą, że kremy estrogenowe (z bardzo małą dawką hormonów) są skutecznym i dobrze tolerowanym sposobem leczenia atrofii oraz suchości pochwy. Zwiększają nawilżenie oraz odsetek komórek powierzchniowych, łagodzą podrażnienia i świąd, normalizują pH oraz zmniejszają dyspareunię20. Jednak panie, które przeszły raka piersi lub w ich najbliższej rodzinie były jego przypadki, powinny wraz z lekarzem rozważyć leczenie niehormonalne. Olej z rokietnika a suchość pochwy Fińscy uczeni sprawdzili w kontrolowanym placebo badaniu z podwójnie ślepą próbą, czy doustna suplementacja olejem z rokitnika może mieć wpływ na atrofię pochwy. W tym celu losowo przydzielili 116 kobiet po menopauzie doświadczających objawów suchości pochwy, swędzenia lub pieczenia do jednej z 2 grup. Następnie codziennie jednym paniom podawali 3 g oleju z rokitnika, a drugim placebo. Okazało się, że panie, przyjmujące suplement w porównaniu z grupą otrzymującą placebo miały znacznie lepszy wskaźnik poprawy integralności nabłonka pochwy. Zdaniem Finów, jest to obiecująca opcja dla tych pacjentek, które w przypadku atrofii pochwy nie mogą stosować leczenia estrogenami18. Seks a suchość pochwy Jak się okazuje, najlepszą profilaktyką atrofii pochwy jest... regularna aktywność seksualna. Zmniejsza ona bowiem ryzyko obkurczenia i ścienienia ścianek waginy oraz pomaga utrzymać jej nawilżenie. Odpowiednia gra wstępna może zintensyfikować uczucie podniecenia, a w konsekwencji zwiększy przepływ krwi do tkanek pochwy, co pomaga stymulować produkcję wilgoci. Suchość pochwy - kiedy iść do lekarza? Niewiele pań cierpiących na suchość pochwy szuka pomocy u ginekologa. Tylko co 4. kobieta po menopauzie borykająca się z problemem mówi o tym swojemu lekarzowi. To błąd! Trzeba wiedzieć, że objawy nie miną same. I chociaż z reguły nie są groźne, pogłębiają dyskomfort psychiczny. Wizyta jest konieczna, gdy uczuciu suchości towarzyszy pieczenie, swędzenie, nadmierna wrażliwość na dotyk lub ból – być może w narządach rodnych rozwinął się stan zapalny, który nasila problemy. Bibliografia J Midlife Health. 2018 Jul-Sep; 9(3):130-134 Menopause. 2004;11:741-8; J Sex Med. 2018;15:873-9; Menopause. 2018;25:1094-104 Tobacco Control 2016;25:706-14 EPMA J. 2019 Mar; 10(1): 73-79 Int J Womens Health. 2014; 6():307-12 EPMA J. 2017 Mar; 8(1):17-22 J Nutr. 2010 Feb; 140(2):293-7; J Med Food. 2012 Sep; 15(9):840-5 JAMA. 2016;315(23):2554-2563 Menopause. 2016 May;23(5):584-6 J Ethnopharmacol. 2021 Apr 24;270:113760 Current Traditional Medicine, 2015, 1, 26-40 J Adv Pharm Technol Res. 2018 Jan-Mar; 9(1): 15-19 The Iranian Journal of Obstetrics, Gynecology and Infertility, 23 (11). pp. 24-32 Pharmaceuticals (Basel). 2020 May; 13(5): 102 Clin Exp Obstet Gynecol. 2003;30(4):203-6 Menopause. 2014 May; 21(5):450-8 PLoS One. 2013; 8(11): e80074 Maturitas 79 (2014) 316-21 J Family Med Prim Care. 2020 Jun 30;9(6):2714-9 J Womens Health (Larchmt). 2018 Mar 1; 27(3): 231-7 J Sex Med. 2021 Jan;18(1):156-66 Spis treści Czym jest suchość pochwy? Jakie mogą być przyczyny suchości pochwy? Dieta a suchość pochwy Suchość pochwy - dbaj o higienę Joga a suchość pochwy Zioła pomocne w leczeniu suchości pochwy Suchość pochwy a probiotyki Preparaty pomocne przy suchości pochwy Seks a suchość pochwy Suchość pochwy - kiedy iść do lekarza? Autor publikacji: ARTYKUŁ UKAZAŁ SIĘ W: O Czym Lekarze Ci Nie Powiedzą 12/2021

domowe sposoby na zanikowe zapalenie pochwy